Dead Island dostępna dla Linuksa przez wrapper eON firmy Virtual Programming

Wieść o tym, że gra Dead Island autorstwa Techlandu wyjdzie na Linuksa, była wielu graczom dobrze znana. Kilka dni temu na stronie sklepu Steam pojawiła się ikonka Linuksa, co miałoby sugerować iż gra już działa i można szaleć na naszych pingwinkowych maszynach, mordując umarlaki. Jednakże gracze donosili, że nowa aktualizacja uruchamiająca grę o wielkości 2.5 GB zaczęła ściągać się około godziny 7:00 nad ranem 25 października.

Gra została przeniesiona przez nieznaną firmę, a nie jak wcześnie przypuszczano przez wrapper eON firmy Virtual Programming i spodziewać się można było kosmicznych wymagań i słabej porażającej optymalizacji oraz innych przykrych problemów po doświadczeniach z eON i Wiedźmin 2: Zabójca Królów… Jednak myliłem się… myliłem się jak nigdy, mimo że gra faktycznie ma spore wymagania, optymalizacja jest niesamowicie dobra. Jedyne co może bardzo irytować to długie ładowanie się miejscówek (możliwe że jest to spowodowane niespełnieniem minimalnych wymagań dot. grafiki [Nvidia GTS 250 DK 1G]), a mimo to sama gra chodzi już niesamowicie płynnie. Dla nie przyzwyczajonych graczy za szybko chodząca myszka w grze, a wolniejsza w menu kontekstowym gry. Czy brak wieloplatformowości dla naszych stanów gry, przez co nie możemy kontynuować przygody w świecie Martwej Wyspy na Windowsie lub Linuksie, może być zasmucające. Mnie brakuje jeszcze tylko pełnego dubbingu do gry – ostatnio polscy twórcy kwapią się do robienia polskich rozmów w swoich produkcjach.

Wymagania sprzętowe:

Zintegrowane układy graficzne firmy Intel są w tym momencie niewspierane.

W Dead Island w wersji Linuksowej gra się wybornie. Tryskająca krew umarlaków których mordujemy na tysiące najdziwniejszych sposobów. Każdy z nich pragnie naszej rychłej śmierci, czy pożywienia się nami. Wokół nas panuje istne szaleństwo mordowania od samego rozpoczęcia rozgrywki. Chęć przeżycia i jak najszybsze wydostanie się z wyspy tylko nam pomaga przetrwać ten cały amok oraz przepycha nas przez cała falę zadań pobocznych i fabularnych. Każda nowa misja potrafi nas mile zaskoczyć, niejednokrotnie dając obłudne myśli, że już tam byliśmy i wiemy co tam jest i z czym mamy do czynienia.